มิติใหม่ของพื้นที่อ่านนิยาย จัดเต็มแบบล้นคลัง ทั้งนิยายแปลจีน ญี่ปุ่นและไทย เฟ้นหาทุกหมวดคุณภาพให้ทุกคนได้อ่านกันฟินๆ พร้อมอ่านฟรีจำนวนมาก!! อย่ารอช้า! รีบสมัครสมาชิกมาเปิดประสบการณ์ความสนุก พร้อมระเบิดความมันส์ ผ่านการอ่านไปพร้อมกันได้ที่ อ่านนิยายด็อทเน็ต  

อ่านนิยาย เล่มที่ 2 บทที่ 60 อายหนาวมนตร์น้ำแข็ง

        ฉู่เหินกลับมาถึงสำนักดาราสวรรค์ เดินเข้าห้องตนเองแล้วปิดประตูเรียบร้อย

        “ไอ้เจ้านี่เป็นอะไรของมันอีกแล้ว? ถูกหญิงทิ้งมาหรือนั่น?”

        มู่เฟิงนอกประตูมองฮ่าวจึที่ไม่เข้าใจไม่ต่างกัน

        “เจ้าอย่าเดาส่งๆ สิ ศิษย์น้องฉู่เหินอาจจะฝึกยุทธมาทั้งวันจนเหนื่อยล้าก็ได้!

        “ข้าไม่เชื่อหรอก แต่พรุ่งนี้เป็นวันประชุมใหญ่ดาวชิงดวงนี่ สุดหล่อเฟิงจะสำแดงหมัดมวยให้ได้ยลแล้ว ข้านี่แหละผู้แบกชื่อเสียงสำนักดาราสวรรค์ เป็นมังกรแปลงกายเกล็ดทอง สาวงามเทใจรัก ขึ้นสู่จุดสูงสุดของชีวิตคน ฮ่าๆๆๆ”

        ฮ่าวจึส่ายหน้าทอดถอนใจให้กับท่าทางประสาทของมู่เฟิง

        โรคนี้คงรักษาไม่หาย

        

        ล่วงเข้าเวลาเที่ยงคืน!

        เงียบสงัดสิ้นเสียง แต่ฉู่เหินกลับยังจมจ่อมอยู่ในสภาวะฝึกวิชา

        กึงๆ

        พลังหยวนแท้อันโลดโผนโจนทะยานไหลจากตำแหน่งตันเถียนของฉู่เหินไปยังเส้นปราณทุกเส้นในร่างกาย รังสีพลานุภาพคึกคักไม่ทั้งแข็งไม่ทั้งอ่อนแผ่ขจายออกมาจากในกายฉู่เหิน

        พลังหยวนแท้บางดุจแพรไหมคลุมกายฉู่เหินไว้ กระจายแสงริบหรี่ในความมืดมิด

        พลันนั้น อายหนาวเย็นยะเยือกหาใดเปรียบก็สาดเทออกมาจากในกายฉู่เหิน อุณหภูมิภายในห้องลดต่ำลงจนถึงจุดเยือกแข็งในบัดดล หมอกขาวอบอวลล่องลอยเป็นรัศมีรอบฉู่เหิน

        นี่มัน?

        ฉู่เหินตกใจเล็กน้อย รีบตั้งสมาธิแล้วใช้จิตสำรวจสภาพการณ์ภายใน

        แล้วฉู่เหินก็ได้พบอย่างน่าอัศจรรย์ว่าพลังหยวนแท้ของเขาปะปนกับปราณมนตร์น้ำแข็งเป็นสายเส้น วังวนปราณพลังหยวนแท้ที่ตันเถียนกำลังเคลื่อนไหวไหลวนเป็นระเบียบ แต่วังวนปราณพลังหยวนแท้นั้นกลับควบรวมวังวนปราณมนตร์น้ำแข็งสีขาวอันเล็กจ้อยเอาไว้ด้วย…

        “นี่ไม่ใช่พลังที่ซ่อนเร้นในน้ำหยวนวิญญาณขุมพลังของหมาป่ามารเดือนน้ำแข็งหรือ?”

        ฉู่เหินลอบประหลาดใจ เขาไม่ได้แปลกหน้ากับคลื่นพลังงานที่กระจายออกมาจากวังวนปราณสีขาวนี่แต่อย่างใด

        ก่อนหน้านี้ที่วังใต้บาดาลของมังกรล่าโลหิตหลังกระโดงในเทือกเขาไร้กระดูก ฉู่เหินรับแก่นเลือดของมังกรล่าโลหิตเข้าไปโดยไม่ได้ตั้งใจ เซี่ยฉิงต้องการบรรเทาความเจ็บปวดที่ฉู่เหินได้รับ จึงหยดน้ำหยวนวิญญาณขุมพลังเข้าร่างฉู่เหินไป…

        น้ำหยวนวิญญาณขุมพลังของหมาป่ามารเดือนน้ำแข็งแอบแฝงพลังอันมโหฬารยิ่งใหญ่และบริสุทธิ์ถึงแก่นที่สุดเอาไว้

        มันเป็นแหล่งพลังงานธาตุน้ำแข็งที่หมาป่ามารเดือนน้ำแข็งดูดซับพลังวิญญาณฟ้าดิน รับเอาแก่นแก่งดวงจันทร์ แล้วใช้พลังของตนเองกลั่นมันออกมา เทียบกันแล้ว น้ำหยวนวิญญาณขุมพลังของหมาป่ามารเดือนน้ำแข็งเพียงหยดเดียวล้ำค่าเหนือกว่าแก่นเลือดหนึ่งหยดของมังกรล่าโลหิตหลังกระโดงลิบลับ

        เห็นปราณมนตร์น้ำแข็งที่แทรกตัวอยู่ในวังวนพลังหยวนแท้แล้ว ฉู่เหินก็ทั้งพิศวงและอัศจรรย์ใจ

        หากเป็นสถานการณ์ปกติ เมื่อร่างกายมนุษย์รับปราณมนตร์น้ำแข็งเช่นนี้เข้าไปมีหวังไม่รอดไปเสียเก้าในสิบ

        แต่ปราณมนตร์น้ำแข็งกลับอยู่ในร่างฉู่เหินได้อย่างเชื่อฟัง ช่างเหนือความเข้าใจนัก

        “คงเป็นเพราะพลังของกายโกลาหลกับกายเนตรปีศาจควบคุมมันไว้กระมัง…”

        ฉู่เหินหวนนึกถึงเรื่องที่เกิดในวังใต้บาดาล แต่ก็ยังไม่เข้าใจกระจ่างแจ้ง

        ยามนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือต้องขับไล่ปราณมนตร์น้ำแข็งนี่ออกไปเสียก่อน ไม่เช่นนั้นไม่แน่ว่าอาจเกิดอุบัติการณ์ไม่คาดฝันขึ้นมาอีกก็ได้

        กระนั้น ยามฉู่เหินเตรียมจะขับปราณมนตร์น้ำแข็งออกนั้นเอง ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นมาเสียก่อน

        “แทนที่จะขับมันออกไป สู้ลองหลอมรวมเข้ากับพลังหยวนแท้หน่อยดีกว่า…”

        หลอมรวมพลังหยวนแท้เข้ากับพลังธาตุอื่น สำหรับฉู่เหินที่พลังแค่นี้แล้วนับว่าใจกล้าบ้าบิ่นอย่างยิ่ง

        ต้องรู้ไว้ก่อนว่าปราณน้ำแข็งกลุ่มนี้มาจากหมาป่ามารเดือนน้ำแข็งที่เป็นราชาสัตว์ เทียบพลังได้เท่าผู้แข็งแกร่งระดับผ่าอากาศธาตุขั้นสุดยอด

        หากผิดพลาดอันใดขึ้นมา เส้นปราณของฉู่เหินจะเยือกแข็งป่นปี้เป็นเศษผงในพริบตาเดียว

        ฉู่เหินรู้ข้อนี้ดี แต่พอมาคิดดูอีกที นานวันแล้วที่วังวนปราณน้ำแข็งอยู่ในกายเขาโดยไม่มีอะไรผิดแปลก หมายความว่าต้องมีสาเหตุอะไรบางอย่างแน่นอน

        ลองดูก็ไม่เสียหายนี่!

        ฉับพลัน ฉู่เหินลองเคลื่อนพลังหยวนแท้ไปพร้อมกับแบ่งหยวนแท้สายหนึ่งไปสัมผัสปราณมนตร์น้ำแข็งนั้นด้วย

        วินาทีที่ทั้งสองแตะกัน ปราณมนตร์น้ำแข็งหนึ่งสัมผัสพลังหยวนแท้ พลังอันเหน็บหนาวเสียดแทงกระดูกก็ล้นเอ่อในร่างฉู่เหิน ความหนาวจับใจนั้นลุกลามไปทั้งยังเส้นปราณทั้งหลาย

        “แย่แล้ว…”

        ฉู่เหินตกใจ รีบเคลื่อนใช้พลังเนตรปีศาจ พลังสีม่วงประหลาดหลอมรวมเข้ากับหลังหยวนแท้ เมื่อพลังกายศักดิ์สิทธิ์เนตรปีศาจหลอมรวมแล้ว ปราณมนตร์น้ำแข็งกลุ่มนั้นก็โอนอ่อนผ่อนตามลงทันที

        อานุภาพกายศักดิ์สิทธิ์ช่างแกร่งกล้านัก

        ฉู่เหินทั้งตะลึงทั้งยินดี เมื่อเป็นเช่นนี้ก็หมายความว่าสาเหตุหลักที่ตนยังปลอดภัยไร้รอยขีดข่วนต้องเป็นเพราะปราณมนตร์น้ำแข็งนั้นถูกกายศักดิ์สิทธิ์เนตรปีศาจกับกายโกลาหลควบคุมไว้แน่นอน

        “รอจนข้ากำราบพลังมนตร์น้ำแข็งนี่ได้อย่างราบคาบแล้ว ก็ค่อยให้มันรวมเข้ากับพลังหยวนแท้ ยามต่อกรกับคู่ต่อสู้จะได้มีท่าไม้ตายเพิ่มมาอีกหนึ่ง…”

        ฉู่เหินตรึกตรองลับๆ

        พลันนั้น ฉู่เหินให้ปราณมนตร์น้ำแข็งกับพลังหยวนแท้หลอมรวมกันและกันโดยมีกายศักดิ์สิทธิ์เนตรปีศาจคอยช่วยเหลือ อุณหภูมิทั้งห้องหับลดต่ำลงให้เหน็บหนาวโดยไม่รู้สึกตัว

        

        เวลาไหลเลยผ่านไป

        ฉู่เหินลืมเวลาไปแล้ว ประตูห้องยังคงปิดสนิท

        “นี่มันก็เที่ยงแล้ว ศิษย์น้องฉู่ยังไม่ออกมาอีกหรือนี่?”

        “สนอะไรมันเล่า!” มู่เฟิงคว้าไก่ย่างตัวหนึ่งมากัดกินอย่างเอร็ดอร่อย “เขาไม่ไปประชุมเฉพาะกิจราชันแสงดาวหรอก คืนนี้ให้สุดหล่อเฟิงยิ้มทระนงในหมู่วีรชนเถิด…”

        ฮ่าวจึส่ายหน้าครุ่นคิดในใจ “ศิษย์น้องฉู่ไม่ไปก็ดีแล้ว สองพี่น้องเฮ่อจะได้ทำอะไรเขาไม่ได้…”

        เพียงพริบตาก็ล่วงเลยมาถึงยามบ่าย

        บรรดาอัจฉริยะศิษย์ใหม่ของสำนักยุทธขั้นสูงทั้งหลายในเมืองหลวงเริ่มแต่งตัวเตรียมเดินทาง

        ในห้อง!

        ฉู่เหินนั่งขัดสมาธินิ่งไม่ไหวติงอยู่กับเตียง พลังหยวนแท้เป็นสายเส้นพันรอบนอกกาย งามจรัสดุจดั่งแพรไหม ภายในพลังหยวนแท้ที่ปกคลุมจะเห็นอายสีขาวของมนตร์น้ำแข็งจางๆ

        ผ่าง

        ทันใดนั้น พลังหยวนแท้ที่ยังเงียบสงบเมื่อครู่พลันแปรปรวนคะนองศึก พลานุภาพปราณแข็งแกร่งเหนือกว่าระดับเชื่อมหยวนขั้นสองปะทุในกายฉู่เหิน

        คลื่นปราณไร้ตัวตนดลให้โต๊ะเก้าอี้ ลิ้นชัก ตู้เสื้อผ้าสั่นไหวไปตามกัน รังสีปราณรวนเรปะทุออกมาตามใจอยาก ฉู่เหินเบิกตากว้าง แสงม่วงงามพิศวงพราวระยับ

        “ฟู่…”

        สิ้นเสียงถอนหายใจ เมื่อฉู่เหินยกมือวาดหัตถ์ออกไป พลังหยวนแท้กระจายแสงสีขาวโลดแล่นจากฝ่ามือไปตกลงตรงโต๊ะกลมเบื้องหน้า

        ตึง!

        พลังฝ่ามือสีขาวโจมตีโต๊ะกลม ทันใดนั้นอายหนาวเยือกแข็งก็ตลบอบอวล

        ภาพน่าตื่นตะลึงพลันอุบัติ โต๊ะตัวนั้นถูกปกคลุมด้วยเกล็ดน้ำแข็งเย็นเฉียบเป็นชั้นหนาเตอะ

 

         ………………………….

 

Author Glory Forever