ฉีเล่อเดินตามเข้าไปอย่างเงียบๆ เตรียมดูของการใช้งานจริง
ไม่ว่าฉีเล่อจะแข็งแกร่งแค่ไหน เขาก็ไม่รู้ว่าโหมดออนไลน์เป็นอย่างไร เขาไม่สามารถแยกร่างได้ เขาจึงได้แต่เล่นโหมดต่อสู้คนเดียวเท่านั้น
ดังนั้นเขาจึงพร้อมที่จะเข้าไปดูว่าการต่อสู้แบบกลุ่มเป็นอย่างไร
เสวี่ยหลางเข้าไปในที่นั่งและวางมือทั้งสองข้างลงบนฐานลูกคริสตัล ข้อมูลอัพเดทก็ถูกส่งเข้ามาในหัวของเขาทันที
หลังจากตรวจสอบข้อมูลแล้ว เสวี่ยหลางก็ลุกขึ้นยืนและตะโกนว่า “พี่น้องทุกคนอ่านจบหรือยัง? เลือกตัวเลือกออนไลน์ซะ”
จากนั้นเสวี่ยหลางก็เข้าสู่ลานประลองอีกครั้ง เลือกโหมดออนไลน์และสร้างห้องตามคำแนะนำ
เขาตั้งชื่อว่า “สนามฝึกของทหารรับจ้างหมาป่าโลหิต”
ไม่นานเสวี่ยหลางก็ปรากฏตัวขึ้นในที่โล่งกว้าง จากนั้นแสงสีขาวก็สว่างวาบขึ้นรอบๆ ตัว และอีกสิบคนก็เข้ามาในห้องนี้เช่นกัน
ฉีเล่อมองจากด้านหลังและพยักหน้าอย่างเงียบๆ
ที่แท้ก็มีขั้นตอนการสร้างห้องอยู่เหมือนกัน ไม่เคยลองก็ไม่รู้จริงๆ แฮะ
แต่ฉีเล่อรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องปกติ
สำหรับเสวี่ยหลางและคนอื่นๆ แล้ว มันกลับแปลกใหม่มาก
เสวี่ยหลางกระแอมและตะโกนว่า “จัดแถว!”
กลุ่มทหารรับจ้างหมาป่าโลหิตสิบคนก็รีบวิ่งเข้ามาแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม พวกเขาเชิดหน้ายืดอกและยืนตัวตรง
“ทุกคนน่าจะรู้กันดีว่าเกิดอะไรขึ้น ที่นี่คือการฝึกที่จะทำให้กลุ่มของเราทำงานร่วมกัน สิ่งที่ดีที่สุดคือปลุกสติตัวเองให้ฮึกเหิม”
เสวี่ยหลางเริ่มสั่งสอน
แต่ก็ไม่ได้พูดมาก เพียงไม่กี่นาทีก็เริ่มเลือกการจำลองสภาพแวดล้อม
ป่า!
มันเป็นหนึ่งในสภาพแวดล้อมการต่อสู้ที่กลุ่มทหารรับจ้างมักจะต่อสู้มากที่สุด
หลังจากเลือกการจำลองสภาพแวดล้อมแล้ว ต้นไม้สูงตระหง่านนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้นบนพื้นที่โล่งกว้างแห่งนี้ และยังมีวัชพืชเตี้ยๆ พร้อมด้วยทุ่งหญ้าเถาวัลย์มากมาย
และได้ยินเสียงสัตว์อสูรในป่า
ช่างเหมือนป่าจริงๆ
เมื่อเสวี่ยหลางเห็นฉากนี้ ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง
ที่นี่เหมือนโลกใบเล็กอีกใบ และมันก็มากกว่าความรู้ความเข้าใจของเขาโดยสิ้นเชิง
ไม่รู้จริงๆ ว่าเถ้าแก่ร้านเอาของพวกนี้มาจากไหน
“สภาพแวดล้อมในป่าถูกสร้างขึ้นแล้ว โปรดเลือกจำนวนคู่ต่อสู้”
เสียงแจ้งเตือนดังมาจากลูกคริสตัล และดังก้องอยู่ในหูของเสวี่ยหลาง เนื่องจากว่าเขาเป็นเจ้าของห้องนี้
เมื่อฉีเล่อมองไป อย่างน้อยก็สามคน อย่างมากก็แปดคน
ฉีเล่อมองจากด้านหลัง ในใจก็รู้อยู่แล้ว
ดูเหมือนว่าจะเป็นชั้นฝึกเดียวกัน
แม้ว่าจะมีคนมากมายที่เข้าสู่ลานประลอง แต่ในตอนนี้มีเพียงแปดคนเท่านั้นที่จะเป็นคู่ต่อสู้ให้เลือก
ขณะที่ฉีเล่อกำลังคิด อยู่ๆ เสวี่ยหลางก็เลือกคู่ต่อสู้ทั้งแปดคน
อาจเป็นเพราะสภาพแวดล้อมจำลองป่า ฝ่ายตรงข้ามจึงไม่ได้ปรากฏตัวต่อหน้าเสวี่ยหลางและคนอื่นๆ
แต่เสียงเตือนก็ดังขึ้นและบอกพวกเขาว่าคู่ต่อสู้ของพวกเขาอยู่ในป่าแล้ว
“พี่น้องทั้งหลาย พวกเรามากันสิบเอ็ดคน แต่คู่ต่อสู้มีเพียงแปดคนเท่านั้น อย่าทำให้ข้าขายหน้าล่ะ” ในขณะที่เสวี่ยหลางกำลังพูด อยู่ๆ ลูกคริสตัลก็มีเสียงสัญญาณว่าการต่อสู้เริ่มขึ้นแล้วดังขึ้นมา
กลุ่มทหารรับจ้างหมาป่าโลหิตเป็นกลุ่มทหารรับจ้างที่มีระเบียบวินัย
ความร่วมมือระหว่างกันนั้นดีมาก การประสานงานระหว่างฝ่ายรุกและฝ่ายป้องกัน ไม่ว่าจะเป็นการโจมตีหลัก การสนับสนุน และการล่าถอยก็มีความสอดคล้องกัน
เสวี่ยหลางเดินนำหน้าสุด เขาถือโล่และดาบอัศวินพลางมองไปรอบๆ อย่างระมัดระวัง
สมาชิกสิบคนที่ตามหลังมาก็คอยดูแลซึ่งกันและกัน เว้นระยะห่างที่พอจะรักษาความปลอดภัยให้ตนและเพื่อนร่วมรบได้
ตราบใดที่มีคนถูกโจมตีอย่างน้อยสามคนก็สามารถเข้าไปช่วยสนับสนุนได้อย่างรวดเร็ว
กลุ่มสิบเอ็ดคนค่อยๆ เดินเข้าไปในป่า คอยระวังความเคลื่อนไหวรอบข้าง
ในป่าแห่งนี้มีศัตรูแปดคนซ่อนอยู่
เสวี่ยหลางที่ท้าประลองกับพวกเขาทั้ง 4 คนบนสนามประลองรู้ว่าการรับมือกับคนพวกนี้จะต้องไม่ประมาท
ดังนั้นเสวี่ยหลางจึงเลือกสภาพแวดล้อมในป่าที่พวกเขาคุ้นเคยมากที่สุด และรวบรวมสมาธิไปที่เพื่อนร่วมกลุ่มและบริเวณโดยรอบ เพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ประมาท
อย่างไรก็ตามมันพิสูจน์ให้เห็นว่าเสวี่ยหลางยังไร้เดียงสาเกินไป
ทันทีที่ขบวนของพวกเขาเข้าไปในป่า กำแพงหินสี่แห่งก็ปรากฏขึ้นรอบๆ
ในเวลาเดียวกันฝนเพลิงก็ตกลงมาและล้อมรอบกำแพงหินทั้งหมด
ระหว่างช่องว่างของกำแพงหิน ลูกธนูจำนวนมากถูกยิงเข้ามามุมที่แทบดูไม่ออก
จนมาถึงคนทั้งสิบเอ็ดคน
ก่อนที่เสวี่ยหลางและคนอื่นๆ จะถูกล้อมไว้ นักฆ่ามาจากที่ไหนก็ไม่รู้มาจบชีวิตคนสามคนในทันทีโดยที่ยังไม่มีใครสังเกต
ที่จริงแล้วฉีเล่อรู้ผลหลังจากเห็นว่าเสวี่ยหลางเลือกคู่ต่อสู้ทั้งแปดคนแล้ว
แต่หลังจากเห็นเสวี่ยหลางที่ไร้เดียงสานำสมาชิกสิบคนเข้าไปในป่า และฉากที่ถูกสังหารในพริบตา เขาก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้
ไม่มีแรงที่จะต่อต้าน
สิ่งสำคัญที่สุดคือฝ่ายตรงข้ามทั้งแปดคนยังไม่ปรากฏตัว แต่กลุ่มของเสวี่ยหลางก็ถูกกำจัดไปแล้ว
หลังจากคำนวณเสร็จแล้ว ก็มีจอมเวทย์ นักธนู และนักฆ่าปรากฏตัวขึ้น
บางทีอาจจะเป็นนักเวทย์ต่อสู้
ไม่เกินสี่คน
“เถ้าแก่ มองอะไรอยู่?” เสวี่ยหลางมองฉีเล่ออย่างตื่นตระหนก ใบหน้าของเขาแดงก่ำเต็มไปด้วยความอาย
“เปล่าหรอก ข้าจะไปแล้ว เจ้าต่อเถอะ” ฉีเล่อฝืนกลั้นหัวเราะ รักษาภาพลักษณ์ไร้อารมณ์แล้วรีบเดินกลับไปที่ร้านขายอุปกรณ์ที่อยู่ติดกัน
เสวี่ยหลางชกหมัดใส่โต๊ะด้วยความโกรธและกล่าวว่า “มาอีกรอบ เตรียมตัวให้พร้อมคราวนี้เราจะเลือกคู่ต่อสู้สามคน”
……
“ที่นี่หรือ? ร้านเล็กๆ ที่เจ้าพูดถึงในเมืองอวิ๋นอู้” จงหลิงอวิ้นยืนมองสำรวจเมืองอยู่นอกเมืองอวิ๋นอู้ที่ตั้งตระหง่าน
แห่งนี้ที่เป็นชายแดนของจักรวรรดิฮวงหยวน
“ถูกต้อง” อิ้งเฟิงเดินตามหลังมา ตอบอย่างมั่นใจ
หลังจากจบการต่อสู้ในสถาบันฮุยหวง จงหลิงอวิ้นได้อ้างเรื่องการเรียนสอนเพื่อตามสังเกตอิ้งเฟิงอยู่หลายครั้ง
จนกระทั่งต่อมาอิ้งเฟิงเผลอพูดเรื่องร้านของฉีเล่อออกมา
เพราะจงหลิงอวิ้นขอร้อง อิ้งเฟิงจึงต้องพานางมาที่นี่
นางอยากจะดูว่าเป็นร้านเล็กๆ แบบไหนกันแน่ ที่จริงแล้วนางมีความสามารถ สามารถถ่ายทอดทักษะการต่อสู้อันล้ำลึกเช่นนี้ให้แก่ผู้อื่นได้อย่างง่ายดาย
และที่สำคัญที่สุดคือสอนได้ดีกว่าอาจารย์ในสถาบันฮุยหวงเสียอีก
หากมีสถานที่แบบนี้จริงๆ แล้วจะยังมีสถาบันฮุยหวงไปทำไมกัน?
“เอาล่ะ งั้นพวกเราไปกันเถอะ” จงหลิงอวิ้นกล่าวอย่างร้อนแรง ในเมื่อนางมาถึงแล้ว นางต้องรีบจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด
“เดี๋ยวก่อน อาจารย์จง ข้าอยากจะบอกท่านให้ชัดเจนก่อน ร้านของเจ้าของร้านส่วนใหญ่ขายอุปกรณ์” อิ้งเฟิงพูดอย่างรวดเร็วขณะเดิน
เพื่อหลีกเลี่ยงความเข้าใจผิดใดๆ
“ข้าไม่สนว่าเจ้าจะทำอะไร ข้าแค่ต้องรู้ว่าทักษะการต่อสู้ของเจ้ามาจากไหน” จงหลิงอวิ้นพูดพลางเดินเข้าไปในประตูเมือง
เนื่องจากอิทธิพลของฝูงสัตว์อสูร ทำให้เมืองอวิ๋นอู้ยังคงเงียบเหงา
แม้ว่ากระแสน้ำสัตว์อสูรจะสิ้นสุดลงแล้ว แต่ฉากที่เศร้าโศกเช่นนี้ก็ยังคงอยู่เป็นระยะเวลาชั่วคราว
จนกว่าร้านค้าเหล่านั้นจะทยอยเปิดขึ้น และขบวนสินค้า ทหารรับจ้างจะมาถึงเมืองอวิ๋นอู้อีกครั้ง ถึงจะฟื้นฟูความเจริญรุ่งเรืองในอดีตกลับมาได้
