ค่ายกลสังหารนี้เกิดขึ้นมาจากหินสวรรค์สีทอง ซึ่งหินสวรรค์สีทองนี้เดาว่าน่าจะเป็นดวงดาราโบราณ ดังนั้น ค่ายกลสังหารที่เกิดขึ้นจึงเกี่ยวข้องกับดวงดารา
เขาได้ใช้นิมิตนภาครามเปล่งดาราเรียงดวงดารา จากนั้นมันก็ได้รวมตัวกันกลายเป็นเศษเสี้ยวค่ายกล อีกทั้งยังสิ้นเปลืองพลังงานภายในร่างเป็นอย่างมาก เรียกได้ว่าเป็นกระบวนท่าสูบพลังชีวิตเลยก็ว่าได้
ความเป็นมาของค่ายกลสังหารนี้น่าตกใจเป็นอย่างยิ่ง เป็นไปได้ว่ามันเกิดขึ้นมาจากฟ้าดิน เขาหยั่งรู้เพียงแค่เศษเสี้ยวของค่ายกลสังหาร ไม่รู้ว่ามันคือค่ายกลที่สมบูรณ์แล้วหรือไม่
ยังไม่ทันที่จะสมบูรณ์ก็ถูกดอกบัวเขียวดูดกลืนพลังไป ทำให้มันออกมาก่อนกำหนด
วิชาค่ายกลสังหารน่ากลัวที่ออกมาก่อนกำหนดนั้นน่าเสียดายเป็นอย่างมาก ทว่าเต้าหลิงก็ไม่กล้าที่จะด่วนสรุป เพราะอย่างไรเสีย ของล้ำค่าระดับนี้ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะสามารถยืนยันอะไรได้
“เต้าหลิง เจ้าเป็นยังไงบ้าง” หลินซือซือพุ่งทะยานเข้ามา ดวงตากลมโตจ้องมองไปยังใบหน้าอิดโรยของเต้าหลิงพลางกล่าวออกมาอย่างร้อนใจว่า “ไม่เป็นไรนะ ทำไมสีหน้าของเจ้าถึงได้ซีดขาวเช่นนี้”
ใบหน้าของเต้าหลิงซีดขาวเหมือนกับแผ่นกระดาษ แรงจะพูดยังไม่มี เขาอดยิ้มเจือนๆ ออกมาในใจไม่ได้ นับจากนี้เขาจะไม่เล่นกับชีวิตของตัวเองแบบนี้อีกแล้ว
“รีบพาเข้าไปเร็ว ข้าสัมผัสได้ว่ามีคนจำนวนมากกำลังเข้ามาที่นี่ ถ้าไม่ไปตอนนี้จะไม่ทันกาล” วิหคเพลิงแผดเสียงกล่าว มันรู้สึกได้ถึงพลังจำนวนมากที่พุ่งทะยานเข้ามาที่นี่
หลินซือซือพยุงร่างของเต้าหลิงขึ้นไปบนหลังของวิหคเพลิง ปีกทั้งสองของมันกระพือขึ้นก่อนที่จะบินหายไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว
หลังจากที่พวกเขาจากไปได้ไม่นาน ผู้คนจำนวนมากก็โผล่เข้ามาจากทั่วทุกสารทิศ เมื่อครู่มีคนสัมผัสได้ถึงพลังมหาศาลที่ระเบิดออกมาจากการปะทะครั้งใหญ่ ทว่าพวกเขาไม่กล้าที่จะเข้ามา แต่หลังจากที่พลังมหาศาลนั้นหายไป พวกเขาจึงมาที่นี่เพื่อหวังมาปล้นสะดมของล้ำค่า
ทุกสายตาจับจ้องไปยังพื้นดินที่แตกร้าวเป็นทางยาวด้วยหัวใจสั่นไหว ยากจะจินตนาการว่ายอดยุทธ์มากฝีมือคนไหนที่ประมือกัน อย่างไรเสียที่นี่ก็คือเขตกลาง ซึ่งยอดฝีมือขั้นกำเนิดพลังส่วนมากนั้นจะอยู่ที่ส่วนลึก
วิหคเพลิงบินไปออกไปหลายสิบลี้ สายตาของมันสาดส่องออกไปทั่ว จนในที่สุดมันก็พบกับถ้ำวิญญาณแห่งหนึ่ง
ภายในเขตกลางนี้มีถ้ำวิญญาณอยู่เป็นจำนวนมาก ผู้คนส่วนใหญ่มักจะออกไปตามหาของล้ำค่า ทำให้มีคนอยู่จำนวนน้อยที่จะปิดขั้นพลังฝึกฝนอยู่ในถ้ำวิญญาณ
“น่าจะปลอดภัยแล้วละ ฝึกฝนอยู่ที่นี่ไปพลางๆ ก่อนก็แล้วกัน” วิหคเพลิงชะโงกหน้ามองเข้าไปข้างในพลางกวาดสายตามองดู ก่อนจะตั้งค่ายกลปกปิดขั้นพลังเอาไว้หน้าปากถ้ำ
ตาน้ำต้นกำเนิดวางอยู่ข้างใน ทำให้พลังภายในนี้เปี่ยมล้นจนถึงขีดสุด แสงหมอกสวรรค์ล่องลอยไหลเวียนไปทั่วอากาศ
เต้าหลิงนอนอยู่บนตาน้ำด้วยความอ่อนแรง เขาใช้เศษเสี้ยวค่ายกลออกไปทำให้สูญเสียพลังไปมากจนแทบจะเป็นลมสลบไป ในตอนนี้เขาจึงอยากจะพักผ่อนเพื่อฟื้นพลังกลับคืนมา
เต้าหลิงนอนหลับไปสองสามวัน บาดแผลหายดีขึ้นมาก ทว่าร่างกายก็ยังคงอ่อนแออยู่ เพราะบาดแผลที่เขาได้รับนั้นสาหัสยิ่ง
ในวันนั้น เต้าหลิงลืมตาขึ้นพลางได้หลิ่นหอมลอยโชยออกมา เขาหรี่ตามองดูเนื้อล้ำค่าที่ต้มอยู่ภายในหม้อสัมฤทธิ์สามขา มุมปากพลันบิดเบี้ยวพลางกล่าวออกมาด้วยใบหน้าที่ดำมืด “เหตุใดถึงเอามันมาทำอาหารกัน”
“ฮ่าๆ นี่น่ะเนื้อสวรรค์เลยนะ เนื้อล้ำค่าของสัตว์อสูรสวรรค์ แต่ละชิ้นอุดมไปด้วยพลังบริสุทธิ์ที่อัดแน่นมหาศาล ถ้าข้ากินเข้าไป พลังต้นกำเนิดจะต้องแข็งแกร่งขึ้นอย่างก้าวกระโดด พลังชีวิตก็จะขยับขยายขึ้น”
วิหคเพลิงหัวเราะฮี่ๆ เนื้อล้ำค่าที่อยู่ภายในหม้อนั้นมีมูลค่าที่น่ากลัวเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะสำหรับสัตว์อสูรโบราณที่สามารถฟื้นฟูสายเลือดที่อยู่ภายในร่างได้
“เต้าหลิง เจ้ารู้สึกอย่างไรบ้าง ดีขึ้นบ้างหรือยัง เจ้านอนไปสองสามวันเต็มเลยนะ” หลินซือซือเดินเข้ามาพลางยิ้ม
“ดีขึ้นแล้ว พักผ่อนเท่านี้ก็น่าจะเพียงพอ” เต้าหลิงยืนขึ้นพลางเกาหัว ก่อนจะเอ่ยถามออกมาว่า “เลือดสวรรค์ล่ะ เลือดสวรรค์ของโห่วอยู่ที่ไหน”
“ข้าเก็บเลือดของโห่วมาให้แล้ว เมื่อครู่เจ้านกบ้านั่นกำลังจะแอบกิน แต่ดีนะที่ข้าแย่งกลับคืนมาทัน” หลินซือซือกะพริบดวงตากลมโตพลางหยิบขวดหยกออกมาแล้วทำปากมุ่ย
“ใครแอบกิน!” วิหคเพลิงโกรธมาก มันกระพือปีกยักษ์พลางชี้ไปที่หลินซือซือพลันเปล่งเสียงคำรามลั่น “ข้าก็แค่อยากจะดูว่าเลือดของโห่วนั้นเป็นอย่างไร เจ้าอย่ามาใส่ร้ายข้านะ!”
เลือดสวรรค์สีเขียวมรกตโอบล้อมไปด้วยคลื่นพลังธาตุสวรรค์ แสงสวรรค์ส่องสว่างออกมา แต่ละหยดล้วนไม่ธรรมดา อีกทั้งยังอัดแน่นไปด้วยพลังบริสุทธิ์มหาศาล ภายในนั้นมีเลือดอยู่ด้วยกันทั้งหมดสี่หยด
“เจ้าหนู แบ่งให้ข้าสักหยดสิ เจ้าเอาไปหมดก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไร เลือดโห่วจะทำให้สายเลือดของข้าแข็งแกร่งขึ้นนะ” วิหคเพลิงจ้องมองหยดเลือดตาเป็นมัน พลางกลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อก
“ฮึ เจ้าอย่าแม้แต่จะคิด ข้าจะต้องใช้เลือดนี้มาหลอมโอสถ อีกทั้งเจ้าก็ไม่ใช่ลูกหลานของโห่วเสียหน่อย เจ้าหลอมไปแล้วจะได้ประโยชน์อะไร” เต้าหลิงเม้มปาก โอสถผ่านฟ้าจะต้องใช้เลือดของสัตว์อสูรสวรรค์ธาตุไฟในการหลอม ตัวยาที่หายากที่สุดก็หาเจอแล้ว ตอนนี้ขาดก็แค่หญ้าอุดมสวรรค์
“ยาโอสถอะไรต้องใช้เลือดสัตว์อสูรสวรรค์ในการหลอม เจ้าจะหลอมโอสถสวรรค์อย่างนั้นหรือ” วิหคเพลิงอึ้งไป มันเพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าเขาเป็นนักปรุงโอสถ
“นี่กระเป๋ามิติของมัน” หลินซือซือหยิบกระเป๋ามิติสีเขียวอันหนึ่งออกมา กระเป๋ามิตินี้ดูแล้วไม่ธรรมดา หมอกสวรรค์สีเขียวส่องแสงเรืองรอง แค่ดูก็รู้ได้ในทันทีว่าเป็นกระเป๋ามิติระดับสูง
เต้าหลิงฉีกยิ้ม ครั้งนี้ได้ผลกำไรเป็นกอบเป็นกำ ของล้ำค่าของอมนุษย์ภูเขาสวรรค์โบราณจะต้องมีมูลค่ามหาศาลจนไม่อาจจะประเมินได้ ขนาดดวงตากลมโตของหลินซือซือยังส่องแสงประกายออกมา
ครืน
ครึ่งหนึ่งของถ้ำวิญญาณถูกเติมเต็มด้วยของกองใหญ่มหึมา ทำให้เต้าหลิงถึงกับอึ้งไป ของล้ำค่าที่อยู่ในกระเป๋ามิตินี้เยอะมากเกินไปแล้ว ถ้าเทียบระหว่างเขากับโห่ว ของที่มีนั้นต่างกันราวฟ้ากับเหว
“หินต้นกำเนิดเยอะมาก” ฝ่ามือเรียวของหลินซือซือกระชับแน่น ดวงตากลมโตจ้องมองไปยังกองหินต้นกำเนิดที่ระเบิดพลังบริสุทธิ์เอ่อล้นทะลักออกมา แสงหลากสีส่องแสงประกายระยิบระยับ
“หนึ่งร้อยกว่าชั่งเห็นจะได้ เจ้านั่นร่ำรวยเสียจริงๆ” น้ำลายของวิหคเพลิงไหลหยดลงมาที่พื้นพลางแผดเสียงคำรามกล่าวออกมา “เขาจะต้องเตรียมของเหล่านี้เอาไว้ใช้ทะลวงเข้าสู่ขั้นกำเนิดพลังเป็นแน่ คิดไม่ถึงว่าจู่ๆ พวกเราก็จะได้มันมาครอง หินต้นกำเนิดพวกนี้ถ้าทิ้งเอาไว้ใช้ในขั้นกำเนิดพลัง จะสามารถทะลวงประตูจักระนภาได้เลยนะ!”
ดวงตาของเต้าหลิงลุกเป็นไฟ ในตอนนี้เขามีหินต้นกำเนิดเพียงแค่ห้าชั่งเท่านั้น คิดไม่ถึงเลยว่าโห่วจะมีมากถึงขนาดนี้ หินต้นกำเนิดถึงจะเป็นสกุลเงินที่ใช้แลกเปลี่ยนในขั้นฝึกฝนระดับสูง ไม่ว่าใครที่เห็นต่างก็ต้องใจสั่นด้วยกันทั้งนั้น
ของล้ำค่าของโห่วนั้นไม่ได้มีเพียงแค่หินต้นกำเนิด แต่ยังมีของล้ำค่า อาวุธอย่างอื่นอีกหลายสิบอย่าง ทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นของล้ำค่าหายากทั้งนั้น ทว่ามันก็ไม่ได้มีประโยชน์กับเต้าหลิงสักเท่าไรนัก
“นี่มันค่ายกลสังหาร” หลินซือซือหยิบกระดูกหยกสีทองเขียวขึ้นมาเจ็ดชิ้น นางสัมผัสได้ถึงพลังสังหารที่น่ากลัวอัดแน่นอยู่ข้างใน เมื่อผสานเข้าด้วยกัน มันจะต้องกลายเป็นค่ายกลสังหารไม่ผิดแน่
“ของสิ่งนั้นทำมาจากกระดูกหยกของโห่ว แข็งแกร่งมาก” เต้าหลิงพยักหน้า ค่ายกลสังหารนี้ไม่ธรรมดาเลย
“เจ้านี่นอกจากหอคอยเก้าสวรรค์แล้ว ยังมีอาวุธเต๋าด้วย” วิหคเพลิงฉีกยิ้ม กรงเล็บขนาดยักษ์หยิบกระบี่ล้ำค่าสีแดงฉานเล่มหนึ่งขึ้นมา คล้ายกับทำขึ้นมาจากหยกโลหิต สวยงามไร้ที่ติ อีกทั้งยังมีอักขระปรากฏขึ้นมาเป็นเส้นๆ
“เจ้านกโลภ เจ้าเอาหอกสงครามดาราไปแล้ว นั่นเป็นถึงอาวุธเต๋าระดับกลางเลยนะ ส่วนกระบี่เต๋าระดับล่างนี้ข้าขอก็แล้วกัน” หลินซือซือสอดมือเข้ามาหยิบกระบี่ล้ำค่าไปพลางยิ้มด้วยความปีติ ของสิ่งนี้เหมาะสมกับนางพอดี
“วิชามหาอำนาจ” เต้าหลิงหยิบคัมภีร์หยกเล่มหนึ่งออกมา เขามองดูเนื้อหาที่อยู่ข้างในพลางกล่าวขึ้นมาว่า “แขนมังกรคะนองน้ำ พลังอานุภาพของมันไม่เลวเลย”
“ฮ่าๆ วิชากายมหาอำนาจ” วิหคเพลิงแย่งมันมา ดวงตาของมันประกายแสง พลางกวาดสายตามองดูเนื้อหาของวิชา มันเคยได้ยินชื่อของวิชามหาอำนาจนี้ ขนาดเต้าหลิงยังถูกแขนมังกรคะนองน้ำรัดจนบาดเจ็บสาหัส เห็นได้ชัดว่าพลังของมันนั้นแข็งแกร่งขนาดไหน
ในกองของล้ำค่านี้มีตำราโบราณและคัมภีร์หยกอยู่เป็นจำนวนมาก เต้าหลิงถึงกับอึ้งไปอีกครั้ง เพราะมันยังมีประสบการณ์การฝึกฝนของยอดยุทธ์อยู่อีกไม่น้อย ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อเขามาก อีกทั้งยังมีวิชาแนะนำจิตวิญญาณด้วย
“ของล้ำค่าที่ไม่อาจประเมินค่าได้” เต้าหลิงฉีกยิ้ม ของเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่เขากำลังต้องการอยู่พอดี ภูเขาสวรรค์โบราณน่ากลัวมาก ถึงขนาดมอบของพวกนี้ให้กับคนรุ่นหลัง ทำให้พวกเขาตกตะลึงอย่างอดไม่ได้
ดวงตาของหลินซือซือเป็นประกาย ฝ่ามือเรียวหยิบหินนภาเงินขนาดยี่สิบชั่งขึ้นมาพลางหัวเราะฮี่ๆ แล้วกล่าวว่า “ดูนี่สิ หินนภาเงิน มูลค่าของของสิ่งนี้นั้นสูงมาก อีกทั้งมันยังมีขนาดยี่สิบชั่งด้วย”
“หินนภาเงินนี้จะต้องทำให้สำเร็จกายเงินทิศที่สองแน่” เต้าหลิงดีใจเป็นอย่างมาก แร่หินชิ้นนี้ล้ำค่าเป็นอย่างยิ่ง อีกทั้งยังมีขนาดยี่สิบชั่ง ซึ่งน้ำหนักขนาดนี้ไม่ใช่ว่าจะพบเจอได้ง่ายๆ มันใหญ่มากพอที่จะนำไปหลอมเป็นของล้ำค่า
“หืม? นี่มันหญ้าอุดมสวรรค์” เต้าหลิงเก็บหินนภาเงินลงไป สายตาจ้องมองไปยังหญ้าวิญญาณสีเขียวสามต้น ที่มีพลังธาตุสวรรค์แผ่ซ่านออกมาเป็นระลอกๆ ทำให้เขาถึงกับอึ้ง
สายตาของเขาฉายสีความประหลาดใจออกมา ไม่ใช่แค่หญ้าอุดมสวรรค์ ทว่ายังมีผลผ่านจิต ผลปราณวิญญาณ ดอกล้างไขกระดูก นี่มันเป็นวัตถุดิบที่เอาไว้ใช้หลอมโอสถผ่านฟ้ามิใช่หรือ
“ข้าเข้าใจแล้ว เขาจะต้องมีสูตรโอสถที่เอาไว้ใช้หลอมโอสถผ่านฟ้าเป็นแน่” เต้าหลิงยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้ ตัวยาเหล่านี้ไม่ได้มีแค่ชุดเดียว แต่มีด้วยกันทั้งหมดสามชุด มันจะต้องเตรียมตัวที่จะหลอมโอสถผ่านฟ้าอย่างแน่นอน
“มีทั้งหมดสามชุดเลยอย่างนั้นหรือ ถึงแม้ว่าครั้งแรกข้าจะล้มเหลว ทว่าก็ยังมีโอกาสที่จะหลอมออกมาได้อีกสองครั้ง” เต้าหลิงหัวเราะฮี่ๆ พลางเก็บตัวยาสมุนไพรวิญญาณลงไป
หลังจากที่ควานหาของที่อยู่ในกองของล้ำค่าครู่หนึ่ง หนังตาของเต้าหลิงก็กระตุกขึ้น สายตาของเขาจ้องมองไปยังหนังสัตว์อสูรสีเงิน นั่นน่าจะเป็นหนึ่งในสามของหนังสัตว์อสูรสีเงินที่อยู่ในวิหารดาราวันนั้น
